qeremûçk

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qeremûçk	qeremûçk
Îzafe	qeremûçka	qeremûçkên
Çemandî	qeremûçkê	qeremûçkan
Nîşandera çemandî	wê qeremûçkê	wan qeremûçkan
Bangkirin	qeremûçkê	qeremûçkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qeremûçkek	qeremûçkin
Îzafe	qeremûçkeke	qeremûçkine
Çemandî	qeremûçkekê	qeremûçkinan

qeremûçk mê

1. Birîna ku dema mirov Goştê kesekî/ê di nav du tilîkan de dieçiqîne çêdibe.
   

   Li civatê dema qeremûçkek avêt min ez hil bûm.

Herwiha

• qeramûçk
• qeremûşk

Jê

• qeremûçk avêtin

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.