qelaş

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛˈlɑːʃ/
• Kîtekirin: qe·laş

Navdêr

qelaş nêr

1. yê/a ku deq, dolab, dek û dolap, paposî, fend, hîletiyê dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• qellaş

Jê

• qelaşî

Ji wêjeya klasîk

• Da'im li derê wî qapûcî bû
  Qella' û qelaş û qawecî bû
  Emma bi neseb ne merd bû ji Buhtan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: deceit → en, baseness → en
• Tirkî: hile → tr, çapul → tr, kalleş → tr