qefik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛˈfɪk/
• Kîtekirin: qe·fik

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefik	qefik
Îzafe	qefikê	qefikên
Çemandî	qefikî	qefikan
Nîşandera çemandî	wî qefikî	wan qefikan
Bangkirin	qefiko	qefikino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefikek	qefikin
Îzafe	qefikekî	qefikine
Çemandî	qefikekî	qefikinan

qefik nêr

1. berqef ango bin lat û zinaran
   • Zivistanê di çeman û golên pir kûr de, qefikê tahtan cîhê kombûna wan e. Taht tune bin ew erdê vedidin di nav av, qûm û heriyê de ji xwe re qulikan çêdikin û dikevinê. Di wan qulan de bi destan tê girtin. Di girtînê de hostatî lazim e. Masiyên qulan celebê bi cisn in, rind in. — (Kovara Kurmancî, Masî û masîvanî [arşîv], Eyûb Sînan KIRAN, Weşanên Enstîtuya kurdî ya Parîsê, hj. 50, Havîn 2012, r. 4)

Navdêr 2

1. (Elegez, Qefqasya)

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefik	qefik
Îzafe	qefika	qefikên
Çemandî	qefikê	qefikan
Nîşandera çemandî	wê qefikê	wan qefikan
Bangkirin	qefikê	qefikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qefikek	qefikin
Îzafe	qefikeke	qefikine
Çemandî	qefikekê	qefikinan

qefik mê

1. amûreke ku pê xîzê eleg dikin, kevirgir, bêjing, serad.
   • 1. • Qûm tê qefik û hebek ji wê diçe hundur,
          Wir diêşîne, nexweş diêxe ruhber bi kenc,
          Û rokê jî nişkeva ji wir... dertê durr.
          Çerkezê Reş, Şorişa Xebera, Yêrêvan, 1986

Qefika xîzê

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.