qebîle

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qebîle	qebîle
Îzafe	qebîleya qebîla	qebîleyên qebîlên
Çemandî	qebîleyê qebîlê	qebîleyan qebîlan
Nîşandera çemandî	wê qebîleyê wê qebîlê	wan qebîleyan wan qebîlan
Bangkirin	qebîleyê qebîlê	qebîleyino qebîlino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qebîleyek qebîlek	qebîleyin qebîlin
Îzafe	qebîleyeke qebîleke	qebîleyine qebîline
Çemandî	qebîleyekê qebîlekê	qebîleyinan qebîlinan

qebîle mê

1. hoz, êl, eşîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hoz, kom, yekîtî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Ciwamêrî û hîmmet û sexawet
  Mêrînî û xîret û celadet
  Ew xetme ji bo qebîlê Ekrad
  Wan dane bi şîr û hîmmetê dad
  Hindî ji şeca’etê xeyûr in
  Ew çende ji minnetê nefûr in — (Helbesta Saqî ya Ehmedê Xanî)

Etîmolojî

Ji erebî قَبِيلَة‎ (qabīla).

Jê

• qebîleyî

Werger

• Almanî: Sippe → de mê, Stamm → de nêr, Volksgruppe → de
• Farisî: قبیله‎ → fa, قبیله‎ → fa
• Îngilîzî: tribe → en
• Tirkî: kabile → tr, klan → tr