qane

Kurmancî

Rengdêr

qane

1. qayil, îqna, razî, kesa/ê tiştekê qebûl dike yan pê kêfxweş e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• qane'
• qaneh
• qani
• qani'
• qanih
• qanî
• qanî'
• qanîh

Jê

• (Lêker) qane bûn
• (Lêker) qane kirin
• (Navdêr) qanebûn
• (Navdêr) qanekirin
• (Rengdêr) qanebûyî
• (Rengdêr) qanekirî
• qanehî
• qanetî

Etîmolojî

Ji erebî قانع‎.

Werger

• Almanî: befriedigt → de, ^?Überzeugung → de
• Erebî: قانع‎, راضي‎, قنوع‎, مقتنع‎
• Farisî: ترغیب‎ → fa, قانع‎ → fa, راضی‎ → fa
• Îngilîzî: content → en, satisfied → en, contented → en, persuaded → en, convinced → en
• Tirkî: ikna → tr, kağnı → tr, kanat → tr, ^?ikna etmek → tr, ^?ikna olmak