qîvar

Kurmancî

Navdêr

qîvar

qîvar mê

1. (riwek) riwekek e, kerbaş, kerbeş, kerbeşk

   Kero, nemire heta qîvar şîn dibin.

   • Xewna gayê bihar e.
     Ya kerê bor qîvar e.
     Ya ‘serî’ axeke ‘çarnikar e!’ — (pendek kurdî, weşandin: Arjen Arî: Xewneke xweş, Diyarname.com, 9/2007)
   • Kero nemir bihar hat, pîrê nemir qivar hat. — (pendek kurdî: weşandin: Ilyas Yanc: Gotinên Pêşiyên Kurdan, Yeziden.de, 3/2005)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قیڤار‎

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: ^?الحرشف البري‎, ^?العكوب‎
• Îngilîzî: thistle → en