qîl-

Kurmancî

Pêşgir

qîl-

1. Pêşbendikek ji bo superlatîvkirina rengan tê bikaranîn.

   qîlsor, qîlreş / qîlîsor, qîlîreş

   • Gava berbang dikene, bi keziya qîlreş dilîze û diqumîne canê westî, ta ku navnîşaneke şadî di sîngê hêviyên nûjen de bikute, hestên sotî bersiva bercandanê qut qut dide... — (Newroz, Tajana xemsariyê [arşîv], Îlham Osman, hj. 133, 2017, r. 6)
   • Li Lolanê, heft stêrkên perwînî tên xwarê; li ser çeman, ji serî de hetanî lingan kevokên qîlreş, sih hêstirkên bêguneh bi avan re berdidin ji çavên xwe. — (Abdullah Karabax, Gelawêj Reş Hiltên Li Kendeqolê [arşîv], Antoloji.com, 2008-08-21)

Herwiha

• qîlî-

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.