peywirdar

Kurmancî

Navdêr

peywirdar mê û nêr

1. Kesa/ê ku erkek heye.

   Hevmane: erkedar, wezîfedar, vatinîdar

   • Gelo ev zilam ne yek ji wan peywirdarên sifîl e ku carina bi hinceta nexweşiyê li nexweşxaneyê çend rojan radizên, bi dizî lêkolînê dikin? — (Sirri Ayhan, Dansa Berber [arşîv], Na Yayınları, 2014, r. 66)
   • Hevalê marîyê bêçare ji bo ku naqoza hawarê lê bidit, diçe Taxa Binqesrê koşka kargeriyê, didit pêşiya peywirdarên koşkê û hevalê xwe dide rizgarkirin. — (Bülent Ulus, Kawaye Min [arşîv], Evrensel Basım Yayın, 2015)
2. fermanber, karmend, memûr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پەیوردار‎

Jê

• peywirdarî
• peywirdarîtî
• peywirdartî
• (Lêker) peywirdar bûn
• (Lêker) peywirdar kirin

• (Navdêr) peywirdarbûn
• (Navdêr) peywirdarkirin

• (Rengdêr) peywirdarbûyî
• (Rengdêr) peywirdarkirî

Etîmolojî

Ji peywir + -dar.

Werger

• Farisî: افسر‎ → fa, وظیفه دار‎, کارمند‎ → fa
• Îngilîzî: officer → en, official → en, crew → en
• Tirkî: görevli → tr, ödevli → tr, vazifeli → tr

Rengdêr

peywirdar

1. Kesa/ê ku erkek heye.

   Hevmane: erkedar, wezîfedar, vatinîdar