pardar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɑːɾˈdɑːɾ/
• Kîtekirin: par·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
pardar		herî pardar

pardar

1. pişkdar
2. beşdar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (lêker) pardar bûn
• (lêker) pardar kirin

• (navdêr) pardarbûn
• (navdêr) pardarkirin

• (rengdêr) pardarbûyî
• (rengdêr) pardarkirî

Etîmolojî

Ji par + -dar.

Werger

• Almanî: Teilhaber → de
• Farisî: انباز‎ → fa, شریک‎ → fa, هم کیسه‎
• Îngilîzî: partner → en, ^?share-holder
• Tirkî: hisseli → tr, müşterek → tr, ortak → tr, paydaş → tr, paylı → tr, hissedar → tr, iştirakçi → tr, şerik → tr

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	pardar	pardar	pardar
Îzafe	pardara	pardarê	pardarên
Çemandî	pardarê	pardarî	pardaran
Nîşandera çemandî	wê pardarê	wî pardarî	wan pardaran
Bangkirin	pardarê	pardaro	pardarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	pardarek	pardarek	pardarin
Îzafe	pardareke	pardarekî	pardarine
Çemandî	pardarekê	pardarekî	pardarinan

pardar mê û nêr

1. Kesê/a ku xwedî par e.
   • Ez nizanim ka min, bi xwe, awakî weha xeyal dikir û ji xwe re çêdikir yan ew awa bi rastî hebû û ez jî dibûm pardarê kesera wî? — (Mehmed Uzun, Mirina Kalekî Rind, Weşanxana Orfeus, 1987)

Werger

• Îngilîzî: share-holder
• Tirkî: hissedar → tr