pêwistker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	pêwistker	pêwistker	pêwistker
Îzafe	pêwistkera	pêwistkerê	pêwistkerên
Çemandî	pêwistkerê	pêwistkerî	pêwistkeran
Nîşandera çemandî	wê pêwistkerê	wî pêwistkerî	wan pêwistkeran
Bangkirin	pêwistkerê	pêwistkero	pêwistkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	pêwistkerek	pêwistkerek	pêwistkerin
Îzafe	pêwistkereke	pêwistkerekî	pêwistkerine
Çemandî	pêwistkerekê	pêwistkerekî	pêwistkerinan

pêwistker mê û nêr

1. ya/ê pêwist dike
2. hewceker, rastgir^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji pêwist + -ker.

Werger

• Tirkî: mucip → tr, muktezi → tr, müstelzim → tr