hewceker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hewceker	hewceker	hewceker
Îzafe	hewcekera	hewcekerê	hewcekerên
Çemandî	hewcekerê	hewcekerî	hewcekeran
Nîşandera çemandî	wê hewcekerê	wî hewcekerî	wan hewcekeran
Bangkirin	hewcekerê	hewcekero	hewcekerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	hewcekerek	hewcekerek	hewcekerin
Îzafe	hewcekereke	hewcekerekî	hewcekerine
Çemandî	hewcekerekê	hewcekerekî	hewcekerinan

hewceker mê û nêr

1. ya/ê hewce dike
2. pêwistker, rastgir^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji hewce + -ker.

Werger

• Tirkî: mucip → tr, muktezi → tr, müstelzim → tr