pê kanîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peː kɑːˈniːn/
• Kîtekirin: pê ka·nîn

Lêker

pê kanîn

1. hêza xwe bi tiştekî an yekî kirin, hêz lê bûn, qowet lê bûn

   Lê wî bi Jina xwe û lawên xwe nikanîbû. (Lê wî pê nikanîbû)

Herwiha

• pê karîn

Bikaranîn

Navdêr:

• pêkanîn (2)

Etîmolojî

pê (bi wê/wî) + kanîn

Werger

• Almanî: ^?dafürkönnen, ^?es aufnehmen können, ^?sich messen mit, ^?fähig sein
• Farisî: سرنگون کردن‎, ^?قادربودن‎ → fa
• Tirkî: başa çıkmak → tr