pê anîn

 Ji bo navdêrê binêre: pêanîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peː ɑːˈniːn/
• Kîtekirin: pê a·nîn

Lêker

pê anîn (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	pê tînim
	tu	pê tînî
	ew	pê tîne
	em, hûn, ew	pê tînin
Fermanî	Yekjimar	pê bîne
	Pirjimar	pê bînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	pê anî
	te	pê anî
	wê/wî	pê anî
	me, we, wan	pê anî
Formên din:

pê anîn lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. jê hatin, çirax kirin, şe kirin

Etîmolojî

Ji pê +‎ anîn.

Werger

• Tirkî: becermek → tr