organîk

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
organîk	organîktir	herî organîk organîktirîn

organîk

1. jîndar, candar
2. bingehîn, serekî, esasî
   • Him serdozgeriya Diyarbekirê û him jî serdozgeriya dadgeha bilind ya Enqerê îdia dikin ku têkiliyek organîk ("bingehîn") di navbera Kongreya Civaka Demokratîk û BDP-ê de heye û ev yek û qanûna partiyên siyasî li hev nake. — (Netkurd.com, 12/2010)
3. siriştî, ekolojîk, tiştê ku di çandina wî de madeyên kîmyayî nehatine bikaranîn
   • Zozanê Sînekê bû cihê hingivê organîk — (www.aa.com.tr/kk 9/2013)

Jê

• organîkî
• organîkîtî
• organîktî

Etîmolojî

Deyn ji îngilîzî organic yan ji fransî organique, belkî bi rêya tirkî organik, taliyê ji latînî organicus, binêre organ + -îk.

Werger

• Almanî: organisch → de
• Fînî: orgaaninen → fi
• Îngilîzî: organic → en
• Tirkî: organik → tr