niyazker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	niyazker	niyazker	niyazker
Îzafe	niyazkera	niyazkerê	niyazkerên
Çemandî	niyazkerê	niyazkerî	niyazkeran
Nîşandera çemandî	wê niyazkerê	wî niyazkerî	wan niyazkeran
Bangkirin	niyazkerê	niyazkero	niyazkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	niyazkerek	niyazkerek	niyazkerin
Îzafe	niyazkereke	niyazkerekî	niyazkerine
Çemandî	niyazkerekê	niyazkerekî	niyazkerinan

niyazker mê û nêr

1. ya/ê niyaz dike
2. daxwazker, hewîşker, diaker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji niyaz + -ker.

Werger

• Tirkî: dileyici → tr, duacı → tr