nigîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /nɪˈɡiːn/
• Kîtekirin: ni·gîn

Lêker

nigîn

1. mor, muhr, tung, qaş

Etîmolojî

Ji nig +‎ -în.

Ji wêjeya klasîk

• Mecmû'ê xeza'inê di Qarûn
  Semna semenê di wan nigînan
  Nabit bi wuqûfê dûribînan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Tirkî: mühür → tr, yüzük taşı, ^?düve → tr