Bilêvkirin

biguhêre
biguhêre
 
Mora serokkomariya Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê (1)

mor m

  1. Nîşana ku çêkerê/a belgenameyeke fermî li wê belgeyê dide daku were zanîn ku resen e anku ne sexte ye.
  2. Amûra ku ew nîşan pê tê çêkirin.
  3. (mecazî) taybetmendî, xusûsiyet
  4. (mecazî) bandor, tesîr
    Vê nûçeyê mora xwe li rojevê kir.

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Qîmetşinasê morê tê *
    Rengê sipî û sorê tê
     — (Feqiyê Teyran, )

Bi alfabeyên din

biguhêre

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî مهر (muhr), ji zimanên îranî, bi pehlewî mihr, mitr, parsî mîhr, hexamenîşî mitre-, miθre-, avestayî miθro-, sanskrîtî मित्र (mitre-), hemû ji proto-hindûaryanî *mitra- (peyman, ehd). Heman peyv serekaniya mihrevan ya kurdî ye jî. Idiaya Beghyani, ku dibêje peyva mîr jî jê ye, bêbingeh e. Peyva kurdî "muhr" û ya farisî مهر (muhr) bi forma erebîkirî ve ji erebî li kurdî û farisî vegeriye.

biguhêre

mor n

  1. (reng) Rengê ku çêdibe dema ku rengê sor û yê şîn bên têkilkirin.
    Hevmane: binefşî, xemir
    rengê mor: #7F00FF

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Hevreha soranî مۆر (mor), ji osmanî mor, ku bêjeyeke hevpar a zimanên tirkîkî ye, dibe ku ji bêjeyeke zimanekî hindewropî bi ramana "tû", bide ber yûnanî μόρον (móron), latînî muratus, spanî morado, asturyanî moráu.

Rengdêr

biguhêre

mor

  1. (reng) Rengê ku çêdibe dema ku rengê sor û yê şîn bên têkilkirin.
    Hevmane: binefşî, xemir
biguhêre

mor m[1]

  1. mêşûmor, moz, mêş û ajelên din yên wek wan

mor n

  1. mar

Bi alfabeyên din

biguhêre

mor

  1. mirin

mor n

  1. (erdnîgarî) derya, behr, dengiz

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên derya hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

mor

  1. (malbat) dayik,

mor n

  1. (erdnîgarî) derya, behr, dengiz

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên derya hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

Bilêvkirin

biguhêre

mor m

  1. (malbat) dayik,

mor

  1. dayik

Bilêvkirin

biguhêre

mor

  1. (reng) mor, xemrî
  1. ^ Ferhenga Kurdî-Tirkî. Amadekar, Zana Farqînî. Enstîtuya Kurdî Ya Stenbolê. Çapa 2. 2005. Rûpel:1212 û 1239.