neguhdar

Kurmancî

Rengdêr

neguhdar

1. qeşmer, serkêş, hol

Etîmolojî

• ne- +guh +-dar

Ji wêjeya klasîk

• Tu xafil bî bi vî rengî
  Eya eqlê neguhdar e
  Çiqa sist î çiqa kehl î 2<> — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Almanî: ^?unbotmäßig → de
• Îngilîzî: heedless → en, ^?recalcitrant → en
• Tirkî: ^?lakayıt → tr