nîşanker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	nîşanker	nîşanker	nîşanker
Îzafe	nîşankera	nîşankerê	nîşankerên
Çemandî	nîşankerê	nîşankerî	nîşankeran
Nîşandera çemandî	wê nîşankerê	wî nîşankerî	wan nîşankeran
Bangkirin	nîşankerê	nîşankero	nîşankerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	nîşankerek	nîşankerek	nîşankerin
Îzafe	nîşankereke	nîşankerekî	nîşankerine
Çemandî	nîşankerekê	nîşankerekî	nîşankerinan

nîşanker mê û nêr

1. ya/ê nîşan dike
2. pêşker, nîşander, mîl^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji nîşan + -ker.

Werger

• Almanî: ^?Anzeigegerät, ^?Anzeiger, ^?Blinker → de m, ^?Zeigefinger → de m
• Îngilîzî: indicator → en, pointer → en, tagger → en, ^?demonstrationist, ^?hinter → en, ^?index finger → en, ^?insinuator → en, ^?mentioner → en, ^?signaller → en, ^?manifestant → en