mutedeyin

Kurmancî

Rengdêr

mutedeyin

1. Dîndar, oldar, kesê/a ku jiyana xwe bi dînî ve dibe, kesê/a ku hemû rewişt û rênima yên ayinekî disepîne.

Herwiha

• mitedeyin

Etîmolojî

Ji erebî متدين‎

Werger

• Almanî: religiös → de
• Erebî: متدين‎ → ar
• Fransî: religieux → fr
• Îngilîzî: religious → en
• Tirkî: mütedeyyin → tr