miracietker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	miracietker	miracietker	miracietker
Îzafe	miracietkera	miracietkerê	miracietkerên
Çemandî	miracietkerê	miracietkerî	miracietkeran
Nîşandera çemandî	wê miracietkerê	wî miracietkerî	wan miracietkeran
Bangkirin	miracietkerê	miracietkero	miracietkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	miracietkerek	miracietkerek	miracietkerin
Îzafe	miracietkereke	miracietkerekî	miracietkerine
Çemandî	miracietkerekê	miracietkerekî	miracietkerinan

miracietker mê û nêr

1. ya/ê miraciet dike
2. serlêder, daxwazker, ricaker, tikaker, dawaker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji miraciet + -ker.

Werger

• Tirkî:^?müracaatçı → tr