mirûzîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɪɾuːˈziːn/
• Kîtekirin: mi·rû·zîn

Lêker

mirûzîn

1. awirtûj, mehdekirî, mirûzkirî

Etîmolojî

Ji mirûz +‎ -în.

Werger

• Tirkî: çatık → tr, çatkın → tr