awirtûj

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
awirtûj		herî awirtûj

awirtûj

1. awirbaz
   • Pîqabeke dîzel û reng kesk bû, yekî xurt awirtûj -bawer bikim, navê wî Şerîf bû- li ser direksiyonê rûniştibû. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 81, ISBN 978-605-5585-41-9)
   • Zoro Metînî, bi hunermendîya xwe diltenik, wek mîrekî Kurd awirtûj û wek şervanekî rengan bêhn fireh, wek zarokekî ku bi lîstoka xwe bilîze, şanaz bû. — (Sheymus Özzengin, Hunermend Zoro Metînî bi qasî hunerê xwe mezin e [arşîv], krd.riataza.com, 2019)
   • Bes ku min bidîta çavên awirtûj ên Gulistanê, bes ku min bidîta dek û dolabên JÎTEM’ê, bes ku min careka din bidîta hovitî, tenêtî, tunebûn û birçitî! — (Omer Faruk Baran, Bila kes netirse, Xwedê jî gotiye Min Dît! [arşîv], diyarname.com, 2010)

Têkildar

• awir tûj bûn

Jê

• awirtûjî

Etîmolojî

Ji awir +‎ tûj.

Werger

• Tirkî: şahin bakışlı → tr, keskin bakışlı, çatık → tr