mihbet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihbet	mihbet
Îzafe	mihbeta	mihbetên
Çemandî	mihbetê	mihbetan
Nîşandera çemandî	wê mihbetê	wan mihbetan
Bangkirin	mihbetê	mihbetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mihbetek	mihbetin
Îzafe	mihbeteke	mihbetine
Çemandî	mihbetekê	mihbetinan

mihbet mê

1. evîn, hezkirin, dildarî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. eşq^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• mehbet
• muhebet
• mihebet
• muhbet

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî hebîb

Jê

• mihbetî

Ji wêjeya klasîk

• Ey av û av ey av û av
  Ma tu bi işq û muhbetê
  Mewc û pêlan tavêy belav — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Almanî: ^?Sympathie → de m, ^?Unterhaltung → de m, ^?Zuneigung → de m
• Farisî: ^?محبت‎ → fa
• Tirkî: ^?muhabbet → tr, ^?yarenlik → tr