miadil

Kurmancî

Rengdêr

miadil

1. hevber, beramber, miqabil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• muadil

Bide ber

• eql

Etîmolojî

Ji erebî معادِل‎ (muˁādil), têkildarî adil, edil, edalet.

Jê

• miadilane
• miadilî
• miadilîtî
• miadiltî

Werger

• Almanî: ^?Äquivalent → de m