mewalî

Kurmancî

Navdêr

mewalî

1. di zimanê erebande, kesê ne ereb
   • Di berîya îslamê de di nav erebande, mewalî û ereb birên civakê avadikirin. piştre îslamê herkes heman da xuyakirin, cidahî navbeyna wande nehêlişt. — (pirnût)
2. ecem

Têkildar

• kole
• azad

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].