mesrûr

Kurmancî

Rengdêr

mesrûr

1. dilşa, bikêf
   • Ma di baxê îş û nûşê ber bi saz û erxewan,
     Kamran û kambexş û dil xweş û mesrûr bêt,
     Çendeke Şîrin puser derbendê dîwana te bêt,
     Bendê şapûrê te bin ta Xosrow û Şapûr bêt. — (Melayê Cizîrî)

Jê

• Mesrûr
• mesrûrane
• mesrûrî
• mesrûrîtî
• mesrûrtî

Etîmolojî

Ji erebî مسرور‎ (mesrûr) ji me- + surûr ji سر‎ (serre, “bişirîn, kenîn, dilşa bûn”).

Werger

• Erebî: مسرور‎ → ar (mesrûr)
• Îngilîzî: cheerful → en, joyful → en, delighted → en, glad → en, gleeful → en, happy → en, jolly → en, joyous → en, merry → en, pleased → en
• Tirkî: mesrur → tr, neşeli → tr, sevinçli → tr