meslehet

Kurmancî

Navdêr

meslehet

1. qazanc, mifa, menfeet, feyde, dema kesek digel mirovî be yan her karekî bike ji bû berjewendiya xwe
   • Qelbê me bi wê te sot û kul kir
     Aya te çi meslehet di min dî
     Nîşan-i me da te yêkê cundî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Hevmane

• berjewendî

Etîmolojî

Ji erebî مَصْلَحَة‎ (maṣlaḥa).

Werger

• Îngilîzî: benefit → en, advantage → en, interest → en
• Tirkî: ^?maslahat → tr