mercî
Kurmancî biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | mercî | mercî |
| Îzafe | merciya | merciyên |
| Çemandî | merciyê | merciyan |
| Nîşandera çemandî | wê merciyê | wan merciyan |
| Bangkirin | merciyê | merciyino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | merciyek | merciyin |
| Îzafe | merciyeke | merciyine |
| Çemandî | merciyekê | merciyinan |
mercî mê
- kesê yan cihê ku mirov daxwazan jê dike yan şîretan jê dipirse.
- Mela û muxtar merciyên gundiyan in.
- Yanê dixwazim bêjim ku; mîna hin der û dor û hin kesayetan, mafê min tune ye ku xwe bixim şûna hakîm û serdozgeran, an jî xwe wekû merciya gel bibînim û di derbarê kesan de biryara “ îşte, filan kes hunermend e û bêvan kes ne hunermend e..” bidim! — (Xelîl Xemgîn di hevpeyivînekê de li gel Mehdî Cilgin, Netkurd.com, 2/2007)
- (zimannasî) Cureyekî ristêye: rista mercî.
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî [Peyv?]
Werger biguhêre
- Farisî: مرجع → fa
- Îngilîzî: recourse → en, reference → en, authority → en, subjunction → en, ced → en, ?circumstantial → en, ?conditional → en, ?provisory → en, ?circumstantiality → en, ?modality → en, ?subjunctive → en, ?circumstanced → en
- Tirkî: merci → tr, koşullu → tr