merbût

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
merbût	merbûttir	herî merbût merbûttirîn

merbût merbût bûn:

1. aîd bûn, tabi' bûn, eleqedar bûn, têkildar bûn,
   aîdî kesekî yan tiştekî bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• mezbût

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî rebt, irtibat

Bikaranîn

Lêker:

• merbût bûn
• merbût kirin

Navdêr:

• merbûtbûn
• merbûtkirin

Rengdêr:

• merbûtbûyî
• merbûtkirî

Werger

• Îngilîzî: related → en