aîd

Kurmancî

Daçek

aîd

1. Tiştê kesekî.

   Ev pirtûk aîdî min in. ― yên min in

2. Ser bi kesekî yan tiştekî ve, eleqedarî kesekî yan tiştekî, endamê tiştekî.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• ayd
• ayid

Bide ber

• aid
• eyd

Jê

• (lêker) aîd bûn
• (lêker) aîd kirin
• (navdêr) aîdbûn
• (rengdêr) aîdbûyî
• aîdiyet
• aîdî
• aîdîtî
• (navdêr) aîdkirin
• (rengdêr) aîdkirî

Etîmolojî

Ji erebî عَائِد (ʕāʔid).

Werger

• Almanî: zugehörig → de, ^?hingehörig
• Fînî: (jollekin tai johonkin) kuuluva, liittyvä → fi, (jotain tai jotakuta) koskeva
• Îngilîzî: belonging to sth, relating to sth, pertaining to sth, appurtenant → en, concerning sth, relative to sth, belonging to sth, pertaining to sth, relating to sth
• Tirkî: ait → tr, ilgilendiren, ilişkin → tr, ilişik → tr, ilgili → tr, değgin → tr