mecnûnî

Kurmancî

Navdêr

mecnûnî mê

1. şêtî, dînî, bêhişî, bêaqilî, şeydatî, şêtbûn, rewşa mecnûnbûnê

Etîmolojî

Ji mecnûn + -î

Ji wêjeya klasîk

• Kanî sebiyê di min çi derd e
  Mecnûnî ye ser' e ya hewa ye
  Çawa mered e çi bo dewa ye — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)