mecbûr man

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛd͡ʒˈbuːɾ mɑːn/
• Kîtekirin: mec·bûr man

Lêker

mecbûr man

1. bêgav man, neçar man
2. bêçareman, bêçar man^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji mecbûr +‎ man.

Werger

• Almanî: gezwungen sein → de
• Tirkî: mecbur kalmak → tr, mahkûm olmak → tr, ^?zorunlu kalmak → tr, ^?durumunda olmak → tr