mecûsî

Kurmancî

Navdêr

mecûsî

1. zerdeştî, agirperês

Etîmolojî

Ji erebî مجوسى‎ (mecûsî) ji aramî מגושי‎ (migûşî) ji zimanên îranî, hevreha hexamenişî 𐎶𐎦𐎢𐏁 (megûş) ji proto-hindûewropî *megh- ( > mezin). Heman peyva îranî bi rêya yûnanî ketiye zimanên ewropî jî: îngilîzî magic (sihir)

Jê

• mecûsiyane
• mecûsîtî

Werger

• Tirkî: Mecusi → tr