mayînker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mayînker	mayînker	mayînker
Îzafe	mayînkera	mayînkerê	mayînkerên
Çemandî	mayînkerê	mayînkerî	mayînkeran
Nîşandera çemandî	wê mayînkerê	wî mayînkerî	wan mayînkeran
Bangkirin	mayînkerê	mayînkero	mayînkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mayînkerek	mayînkerek	mayînkerin
Îzafe	mayînkereke	mayînkerekî	mayînkerine
Çemandî	mayînkerekê	mayînkerekî	mayînkerinan

mayînker mê û nêr

1. ya/ê mayîn dike
2. mînker, tepînker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji mayîn + -ker.

Werger

• Tirkî: mayıncı → tr