mînker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mînker	mînker	mînker
Îzafe	mînkera	mînkerê	mînkerên
Çemandî	mînkerê	mînkerî	mînkeran
Nîşandera çemandî	wê mînkerê	wî mînkerî	wan mînkeran
Bangkirin	mînkerê	mînkero	mînkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mînkerek	mînkerek	mînkerin
Îzafe	mînkereke	mînkerekî	mînkerine
Çemandî	mînkerekê	mînkerekî	mînkerinan

mînker mê û nêr

1. ya/ê mîn dike
2. mayînker, tepînker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji mîn + -ker.

Werger

• Tirkî: mayıncı → tr