mani'

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mani'	mani'tir	herî mani' mani'tirîn

mani'

1. qedexe, yasax, memnû, rêgir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mani
• manih

Jê

• maniî
• maniîtî
• mani'tî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].