Kurmancî biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîrekî mîrekî
Îzafe mîrekiya mîrekiyên
Çemandî mîrekiyê mîrekiyan
Nîşandera çemandî mîrekiyê wan mîrekiyan
Bangkirin mîrekiyê mîrekiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîrekiyek mîrekiyin
Îzafe mîrekiyeke mîrekiyine
Çemandî mîrekiyekê mîrekiyinan

mîrekî

  1. mîrnişîn, mîristan, emîrat,
    welatê mîrekî, dewleta ku ji alî mîrekî ve tê birêvebirin

Ji wêjeyê biguhêre

  • Li başûr li Hewlêrê dê bi mîrekiyeka wekî ya Qeterê – bi mîrekiya Qeterê hemî dinyaya erebî kontrol dikin – hemî kurdan bi başûr ve girêbidin û kontrola wê bixin destê xwe de. — (Abdullah Öcalan li gor Nefel.com, 8/2010)

Etîmolojî biguhêre

Ji mîr +‎ -ekî.

Werger biguhêre

Formeke navdêrê biguhêre

mîrekî

  1. (formek tewandî ji "mîr") Binere: mîr