likijîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /lɪkɪˈʒiːn/
• Kîtekirin: li·ki·jîn

Lêker

likijîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dilikijim
	tu	dilikijî
	ew	dilikije
	em, hûn, ew	dilikijin
Fermanî	Yekjimar	bilikije
	Pirjimar	bilikijin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	likijîm
	tu	likijî
	ew	likijî
	em, hûn, ew	likijîn
Formên din:

likijîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. livîn, şûlikîn, kişîn, leqîn, hereket kirin.
   • Zarekê diya xwe unda kir wira
     Û kire qîjîn: Tu ku yî, dayê?
     ...
     Fîncan, kozîdang, qelem û pênûs
     Leqiyan, likijîn: Tu ku yî, dayê? — (Çerkezê Reş, Şorişa Xebera, Yêrêvan, 1986)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.