lihev

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: li·hev

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
lihev	lihevtir	herî lihev (merkezî) tewrî lihev (rojavayî) lihevtirîn (soranîzm)

lihev

1. saz, durist, akord, kok
2. digel hev

Jê

• lihev anîn (lêker)
• lihev bûn (lêker)
• lihev kirin (lêker)
• lihevanîn (navdêr)
• lihevbûn (navdêr)
• lihevbûyî (rengdêr)
• lihevdan
• lihevdayî
• lihevketin
• lihevketî
• lihevkirin (navdêr)
• lihevkirî (rengdêr)
• lihevwerdayî
• lihevxistin
• lihevxistî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji li +‎ hev.

Werger

• Almanî: eingerichtet → de
• Îngilîzî: responsive → en
• Tirkî: derneşik → tr, kıvracık → tr, mevzun → tr, tertipli → tr, usturuplu → tr, uyumlu → tr, uyuşkan → tr, ağzı burnu yerinde → tr, kalıplı → tr, sarsıntısız → tr, ^?barışık → tr, ^?derli toplu → tr, ^?mazbut → tr, ^?apiko → tr