lehf

Kurmancî

Navdêr

lehf zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Beşê jêrîn yê çiyayek yan girek, ciyê despêka bilindbûna çiyayek yan girek, ji wir dest bi bilindbûnê dike.

   li lehfê wî çiyayî zivingeheke wê malbatê heye

   em eşiyan û çûn çûn heta ku em gihîştin lehfê çiyayê sîpan

Hevmane

• kuntar
• rax

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî:^?çal → tr