le'în

Kurmancî

Rengdêr

le'în

1. lanetî, naletî, melûn

Herwiha

• laîn
• leîn

Ji wêjeyê

• Sed zincîr û sed xelat bên nagirin wê nefsa har / Pir le’în e nayê rayê ne bi germ û ne bi sar / Tene îman / kare bigre bibe kemend û heftsar / Îman taca ji elmas eî rohniya qelb û dil e. — (Mehmet Beytut AYDIN, Candname.com 3/2016)

Etîmolojî

Ji erebî لعین‎ (leîn), têkilî lanet / nalet

Werger

• îngilîzî: cursed, accursed, execrable, damn, condounded