kurîn

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kurîn		herî kurîn

kurîn, r-ya req

1. nêr, mêr, zelam, kur
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kurrîn

Etîmolojî

Ji kur +‎ -în.

Werger

• Îngilîzî: male → en, filiation → en, ^?foal → en
• Tirkî: erkek → tr, kükreme → tr, kükremek → tr