kulah

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʊˈlɑːh/
• Kîtekirin: ku·lah

Navdêr

kulah nêr

1. kum, kulav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tac, tanc, kumê serê padîşahan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Ger dê hebûwa me padîşahek,
layiq bidiya xwedî kulahek.
Teyîn bibûwa ji bo wî textek,
Zahir vedibû ji bo me bextek.
Hasil bibûwa ji bo wî tacek,
Elbette dibû me jî rewacek.

(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Etîmolojî

Ji farisî.