konvansiyon

  1. peyman (yên navneteweyî)

Etîmolojî

biguhêre

Ji tirkî konvansiyon, ji fransî convention, ji latînî conventio

konvansiyon

  1. peyman, lihevkirin
  2. konvansiyon (meclîsa demdemî ya neasayî ku ji bo çêkirin an jî guhartina qanûna bingehîn li hev rûdine)