kokbir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kokbir		herî kokbir

kokbir, r-ya req

1. kesa/ê yan tişta/ê ku koka tiştekî dibire
2. kesa/ê yan tişta/ê ku tiştekî ji binî ve hildiweşîne
3. tişta/ê ku koka wê hatiye birîn
4. tişta/ê ku ji binî ve hatiye hilweşandin

Herwiha

• kokbir

Jê

• kokbirî
• kokbirîn
• kokbirker
• kok birîn
• kokbir kirin
• kokbirkirin
• kokbirkirî

Etîmolojî

kok + birîn - -în

Werger

• Tirkî: kökten kesim → tr