koşker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	koşker	koşker	koşker
Îzafe	koşkera	koşkerê	koşkerên
Çemandî	koşkerê	koşkerî	koşkeran
Nîşandera çemandî	wê koşkerê	wî koşkerî	wan koşkeran
Bangkirin	koşkerê	koşkero	koşkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	koşkerek	koşkerek	koşkerin
Îzafe	koşkereke	koşkerekî	koşkerine
Çemandî	koşkerekê	koşkerekî	koşkerinan

koşker mê û nêr

1. ya/ê koş dike
2. zînker, cildirû^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji koş + -ker.

Werger

• Îngilîzî: saddler → en