kiyan

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kiyan	kiyan
Îzafe	kiyana	kiyanên
Çemandî	kiyanê	kiyanan
Nîşandera çemandî	wê kiyanê	wan kiyanan
Bangkirin	kiyanê	kiyanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kiyanek	kiyanin
Îzafe	kiyaneke	kiyanine
Çemandî	kiyanekê	kiyaninan

kiyan mê

1. entîte, dewlet, statû, birêveberî, desthilat
   • Delîlên hevalbendên vê guhertinê ew bûn ku şert û mercên navneteweyî rê nadin kiyaneke neteweyî û giştî. Wan digot, em li vê navçeya ku îmkan çêbûye kiyanekê ava bikin, bila ev bibe semboleke neteweyî. Bi vî awayî komara otonom kete şûna komara giştî û serxwebûnxwaz. Delîlên wan ew bûn ku bakurê Kurdistanê ne bi te re ye, Başûr ne li aliyê te ye... dibe ku tiştekî wuha di zemanê Şêx Ubeydullahê Nehrî de mikun bûya. Li gora rêvebirên Hizba Demokrat û beşek ji yên Jêkaf bernamaya Jêkaf ne realîst bû. Ya din jî wuha difikirîn ku Sovyet ne bi kiyaneke siyasî re ye li giş Kurdistan. Îngiliz nahêle, Emerîka nahêle, hêzên hawpeyman nahêlin. — (Hevpeyvîna Bi Dr. Huseynê Xelîgî reKaynak: Hevpeyvîna Bi Dr Huseynê Xelîgî re - Amîda Kurd [arşîv], amidakurd.org, 23.01.2008)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كیان‎

Bide ber

• kewn

Etîmolojî

Ji erebî كيان‎ (kiyan), hevreha aramî ܟܝܢܐ (kiyana) ji rehê k-w-n- (hebûn, peyda bûn, mewcûd bûn)

Werger

• Erebî: ^?كیان‎ → ar, ^?أدا‎ → ar, ^?التمخیض‎ → ar, ^?الخض‎ → ar
• Îngilîzî: entity → en, existence → en

Tirkî: oluşum → tr, varlık → tr, mevcudiyet → tr

Mane

kiyan (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke kan (“meşk şilqandin”). (1)

Mane

kiyan (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke kî (“pirhejmarî ji peyva "kî"”).