kirîv

Kurmancî

Navdêr

kirîv

1. Zilamê ku di dema sinetkirina kurek da, wî kurî dide ser çokên xwe û ew kur li ser çokên wî tê sinetkirin, li gora wî kurî û li gora ferdên malbatê wî kurî . Piştî wê sinetkirinê, ew zilam û ew kur , her wisa ji ew zilam û hemî ferdên malbata wî kurî, ji hevre dibin kirîv.

   Ez ji te ra dibejim bira, tu dibêjî min kirîv.

   • Û hate dibêjin ku kirîv dibê warisê kirîv jî. Zewaca nav kirîvan de jî nabe, di strana were Sînano de jinik dibêje:
     Bera bişewite mala kirivantiyê;
     Dibêjin zewaca kirîvan li hev nabê lo. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 73, ISBN 9789944360678)
2. berbab, berbav, babê axretê, bavê axretê, birayê axretê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. dost, heval, birader, yar, hogir, hevrê, hevbend, hevgir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• krîv
• krîb

Jê

• kirîvahî
• kirîvanî
• kirîvantî
• kirîvatî
• kirîvayî
• kirîvînî
• kirîvîtî
• kirîvtî

Etîmolojî

Hevreha pehlewî kirbe, kirpek, pazendî kirpeger, hemû ji aramî ܩܪܝܒܐ (qerîva: lêzim, kesê nêzîk, birayê axretê, babê axretê), hevreha erebî قريب‎ (qerîb: nêzîk) ku serekaniya peyva "eqrebe" ye.

Dûnde

• → Tirkî: kirve

Werger

• Azerî: kirva
• Farisî: ختنه چی‎ → fa
• Fînî: kummisetä
• Îngilîzî: godfather, ^?godmother → en, ^?godparent → en
• Îtalî: padrino
• Spanî: padrino
• Tirkî: kirve → tr, vaftiz babası → tr