kirêc

Kurmancî

Navdêr

kirêc mê

1. kils, gêç, seb, kepîr, ziqil, ramux, qisil, tebeşîr, mermer

Bikaranîn

Lêker:

• kirêc girtin
• kirêc kirin

Navdêr:

• kirêckirin
• kirêcgirtin
• kirêcbûn

Rengdêr:

• kirêckirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?Stuckatur → de m
• Farisî: آهک‎ → fa, کشمشک‎ → fa
• Tirkî: kireç → tr